Sam De Grote, geboren op Paaseiland nadat zijn ouders een noodlanding dienden te maken met hun privévliegtuig.
De geruchten vertellen over een regenachtige dag waarbij de elektronica aan boord werd doorgebrand door de espressomachine van mevrouw De Grote.
'Is dit nu een moment voor een dubbele espresso?' aldus Meneer De Grote senior.
'Jazeker' was het antwoord van mevrouw De Grote.
Het begin van een merkwaardig levensverhaal zou niet veel later blijken.
Op zijn zestiende studeert Sam voor het eerst af, dit als filosoof aan de rijksuniversiteit van Toronto.
Vervolgens studeerde hij Japanse boomkweektechnieken (Kobe), Zuid-Franse duiventeelt (Marseille) om zich uiteindelijk te verdiepen in grafiek (Gent). Het is hier dat hij zich weet te onderscheiden van zijn leeftijdsgenoten – omdat hij al veel ouder is - en dat hij naambekendheid begint te krijgen.
Zijn werken zijn van een ongekend niveau en al snel staat hij op eenzame hoogte in de Belgische kunstwereld.
Invloeden in zijn werk zijn onder andere Mexicaanse scheepsbouw van vorige eeuw, Argentijns dansschoendesign en natuurlijk de pauselijke encycliek van 2006 (Deus Caritas Est).
Verder is hij van 2000 tot 2012 grote fan van suikerspin, dit in zo'n mate dat hij er beginnend diabetes van krijgt...
Momenteel is grootmeester De Grote vooral bezig met het doden van tijd, onder meer door te jetsetten in Tokyo, New York en Berlijn.
Ondertussen gaat hij zich te buiten aan de excessen van de moderne tijd. Dit alles om inspiratie te vergaren voor toekomstige werken.
